Ooit kreeg ik de vraag waarom wil je coach worden?

Ik leefde tot mijn 33ste een leven, waarin ik veel deed wat anderen van mij verlangden, zij bepaalden mijn leven. Tot ik mijn huidige partner ontmoette en hij mij de vraag stelde ” Waar is Astrid en wat doe jij voor jezelf?”. Mijn antwoord  was ” wat bedoel je met waar is Astrid?”
Hij zag een moeder, partner, werkneemster, buurvrouw, dochter, regelaar, oplosser maar dat waren allemaal rollen die ik aannam. Na lang nadenken kwam ik met 1 antwoord ” ik wil graag gaan masseren, mensen van hun fysieke klachten af helpen”. Na mijn opleiding tot Klassiek masseur ben ik mijn praktijk begonnen.

Door privé en werkomstandigheden raakte ik in een burn-out. Om hier uit te komen ging ik in een behoorlijk zwaar traject waarin niet alleen het psychische deel werd uitgelicht maar ook het werk- en privé deel van mijn leven.
Tijdens dit traject heb ik inzichten en oplossingen gekregen waar ik nu nog profijt van heb.
Ik heb mijn leven totaal omgegooid en ben verder aan mezelf gaan werken.

Ik doe waar ik van houd, voor en met de mensen van wie ik houd.

In mijn massagepraktijk ben ik vooral met het lichaam bezig maar merkte dat ik tussendoor ook het psychische deel van de cliënt besprak.
Van daaruit ben ik gaan kijken wat ik zou kunnen doen om de hele mens te kunnen helpen.

Na mijn eerste opleiding (Remissiecoach) wist ik het….dit ben ik, ik ben een coach.